Gisteravond at hij hier. En vrat als een bootwerker. Hij likte nog net zijn bord niet af. Een keurige jongen. Heel beleefd. En afgelopen nacht sliep hij hier. Bij haar in bed. In warme omarming. De rest durfden ze nog niet aan, met onze gehorige gipsplaten muren.
Het was wat awkward, maar toch ook geheel oké. Hij deed zijn uiterste best om “netjes” over te komen. Ja, het is een lieve knul. Zo op het eerste gezicht extreem zorgzaam, ook. En ik lag krappe acht meter verderop, malende. ‘Daar ligt mijn dochter, met een gozer in haar bed…’
Na de middag ging hij weer weg. “Dag mevrouw, dank u wel voor alles. En voor het lekkere eten!” Ik vroeg me af wat ‘alles’ was, als daar het eten daar geen deel van uitmaakte. Maar ik zag wel dat het goed zat. Dat ze een geschikte vent uitgekozen had. Behalve dat “u”. Dat moet ik er nog even uittimmeren.
En nu is het ’s avonds. Ik zit beneden en kijk “The Good Fight”. De kinderen loungen boven, in hun – op z’n pubers ingerichte – chill-kamers. Beeldscherm, Netflix, Steam en een ionisator tegen de nieuwetijdse virussen, bacteriën en pollen.
Dochter komt nonchalant naar beneden gestommeld om wat te drinken en chips te pakken. Ook voor mijzelf geheel onverwacht vraag ik haar: “En? Alles goed gegaan vannacht?”
Ze kijkt me even beduusd aan. Dan verschijnt die typische scheve grijns op haar gezicht: “Yap yap! [dat is het “ja ja” van deze tijd – LB] En ik ben niet zwanger hoor. Geen zorgen!”
Ik omarm haar. Mijn grote, bijna volwassen meid. Mijn baby. Ze drukt zich tegen me aan. “God meiske, wat word je al groot,” verzucht ik met een halve snik. “Niet langer mijn kleine tuddeke…”
“Jee mam, niet zo sippen, ja? Dit is toch zoals het hoort? Als ik níét groot zou worden, zou er iets goed mis zijn,” zegt ze wereldwijs.
Nu ontglipt er toch een traan aan mijn oog.
Ik ken niet groot geworden meiskes…
Heel even kijkt ze me schuin aan. Een frons.
“Huil je nu? Och mams, dat hoeft niet hoor! Ik zal altijd jouw tuddeke blijven. Ook als ik vijftig ben. Want dát is óók zoals het hoort.”
bron: pixabay.com 413073 (credits: user ‘127071‘)
Zo ontroerend mooi
Práchtig! *traan wegpinkt*