!!! 1000 !!!
Wij zijn duizend!
Dit is de (of het, wat je maar lekkerder vindt klinken; het mag allebei) duizendste gepubliceerde blog op HoeVrouwenDenken (dat wil zeggen, sinds de doorstart in februari 2016). Het ‘nieuwe’ HoeVrouwenDenken is nu anderhalf jaar oud. Reken maar uit: dat zijn gemiddeld twee blogs per dag. Soms zijn het er meer, soms is het een dag héél rustig.
En het lijkt alsof het verschijnen van al die blogs de normaalste zaak van de wereld is. Maar dat ís het niet. Het is hard werken, náást het echte werk, want we doen dit enkel in onze ‘vrije’ tijd, graties en voor lau. Geen betaalmuur. Geen vervelende banners en/of pop-ups voor je neus. Geen abonnementsgelden. Ook dát wordt tegenwoordig als diezelfde normaalste zaak gezien als het om online leesvoer gaat. Dagelijks verschijnt er overal op ’t internet nieuwe, (on)interessante, gratis content. Je denkt er als lezer waarschijnlijk niet eens meer over na. En dat is je goed recht. Maar vanzelfsprekend is het allerminst.
‘Vroegah’ was de blogwereld lange tijd een gigantisch content-oerwoud. En, toegegeven, dat is het eigenlijk nog steeds. Iedere zichzelf respecterende alfabeet heeft wel één of andere blogpagina waar de dagelijkse krabbels en passant opgeslingerd worden. Geen hond die ’t ooit leest.
Veel blogs stierven mettertijd dan ook een zachte dood (update no more), want altijd maar weer voor de poes haar poes (dank, Youp) tikken is ook zwaar frustrerend. Langzaamaan ontstonden zogenaamde blogplatformen. Vele nét iets fanatiekere schrijfwilligen sloten zich aaneen om zo een (iets) groter bereik te krijgen.
HoeVrouwenDenken is, net als alle zustersites van HoeMensenDenken, zo’n platform. En nee, bij ons vind je geen professionele schreeuwschrijvers, geen roeptoeteraars, geen wereldverbeteraars. Daar hebben we er al meer dan zat van in Nederland (en elders). Dank aan hen, want zo kunnen wij ons met de reële, dagelijkse, menselijke zaken bezighouden zónder steeds maar weer te moeten schreeuwen.
Al anderhalf jaar doen wij dus ons best om het denken van vrouwen (nota bene: niet van ALLE vrouwen, slechts van allerlei verschillende vrouwen, moge dat duidelijk zijn) middels teksten te schilderen. Wat wíj vinden, willen, doen, haten, voelen. Wat ons frustreert, wat ons bezighoudt. Wat wij denken. Ben jij een vrouw en vind jij dat wij een denkwijze, jouw denkwijze, missen? Of dat we de plank volledig misslaan? Klim op je toetsenbord en stuur jouw mening of gedachtegang maar door.
Bij deze wil ik als hoofdredacteur ook mijn grote dank uitspreken aan alle schrijfsters – huidige en voormalige – voor al jullie teksten en voor alle moeite en tijd die jullie tot nu toe in HVD gestoken hebben. Het is en blijft vrijwilligerswerk en juist dát houdt het aangenaam, waardevol en down to earth. Dank jullie wel!
*Dikke klapzoen geeft*
Enfin. Wij vieren even die duizendste.
Wáár is dat feestje? Hier is dat feestje!!
Gefeliciteerd allemaal en ga nog even door alsjeblieft ???
Dankjewel, Loes! 😀 En we gaan zeker door hoor, geen zorgen. Op naar de 2000! 😉