Van ons, voor jullie, mannen.
Ik heb een hele tijd gedacht dat dit een gozer met een heeeele hoge stem was. Maar dat had ik dus mis. LP staat voor Laura Pergolizzi en ze is ook op andere vlakken best wel mysterieus. Zo weet Wiki blijkbaar niet of ze in 1981 of 1968 is geboren. Holy moly, dat is nogal een verschil. Maar ze ziet er zo apart, androgyn en bijna tijdloos uit dat ik het in dat opzicht wel kan begrijpen. Eigenlijk is het ook helemaal niet belangrijk. Ze maakt originele en vooral prachtige muziek.
Bron: pixabay.com
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Voor de verandering wordt er deze vrijdag niet gestampt, in elk geval niet door mij, want ik heb iets bijzonders gevonden dat dringend gedeeld moet worden.
Toen ik een jaar of 18 was had ik een vriend die nogal into hardrock was. Thuis had ik een LP van een heel andere orde die ik grijs draaide. Een verzamelalbum waarvan maar een paar nummers me zijn bijgebleven, waar dit er één van is; Gerry Rafferty met Baker Street, nog altijd een klassieker.
Dit is dus vast zo’n moderne man, die gelukkig alleen voor inhoud gaat en niet voor uiterlijk en die natuurlijk ook wel snapt, dat schoonheid, op langere termijn, niet veel meer is dan een smeltend ijsje. Dat alles wat lekker is, uiteindelijk als vormloze smurrie langs je vingers zal druipen.
Pijngrens bereikt: exit Meester J. Meester Swa had mij echter verteld dat ik Switch ben; ik zou naast een intelligente Sub óók een goede Meesteres kunnen zijn. Let's do it...
Zwangerschapsyoga: stretchbroek, slobber shirt, blote voeten, kleermakerszit en vechten tegen totale ontspanning.
Toen ik nog als secretaresse werkte, mocht ik de bedrijfsuitjes organiseren. Je probeert dan toch iets leuks uit te zoeken, hè. De #bzv-secretaresse had overduidelijk zo haar eigen opvatting van 'leuk'...
