
bron: pixabay.com 4899254 (credits: user ‘ADMC‘)
Een tijdje geleden riep een lezeres “ander onderwerp a.u.b.!” toen het weer eens over Corona ging. Als hoofdredacteur antwoordde ik (op FB) dat het volgende artikel over de geschiedenis van de theoretische natuurkunde zou gaan, of misschien wel “over 5G, of zo”.
Die artikel-belofte hield ik, en met het gevaar dat het alwéér lijkt alsof ik mij als expert wil voordoen, wil ik nu dat laatste onderwerp, 5G, toch heel graag ook nog even aanstippen. Als ‘ander’ onderwerp.
Voor de geïnteresseerde critici even mijn achtergrond: ik heb jarenlang aan de technische kant van de mobiele communicatie gewerkt en was onder andere als expat IT-consultant werkzaam bij de opbouw van diverse mobiele netwerken (3G en 4G) in Europa. Nu ben ik werkzaam als gespecialiseerd technisch tekstschrijver (en vertaler) voor IT, mobile en andere techbedrijven. Geen complete leek, dus. That’s all, folks.
Heb je liever een échte expert die het 5G-issue even snel en eenvoudig uitlegt? >> HIER! <<
Niet bang voor de zon, maar wel voor 5G?
Waarom dit praatje, over dit inmiddels zo afgezaagde thema? Omdat ik mij serieus afvraag waarom toch zoveel mensen zo bang zijn voor de invloed van 5G-straling op hun lichaam, hun DNA en/of – al dan niet aanwezige – hersencellen. Zó bang, dat ze daarvoor zendmasten in de fik steken en aan allerhande anti-5G demonstraties deelnemen. En dat, terwijl ze dagelijks (!) blootgesteld worden aan frequenties (straling) die vele, VELE malen hoger liggen en die veel, VÉÉL meer schade aan kunnen richten. En daar dan weer totáál niet bij stilstaan.
Als je al iets tegen “schadelijke straling” wilt uitrichten, zul je eerst de zon moeten elimineren, om maar eens kort door de bocht te beginnen. Niet dat je dan nog leeft, maar goed. Daarom in deze blog maar eens wat feiten. Natuurlijk alleen die feiten, waarvan ik sterk vermoed dat het feiten zijn.
Ja, 5G werkt met een veel hogere frequentieband dan de mobiele netwerken van voorgaande generaties. En nee, 5G staat níét voor 5GHz. De 5 Gigahertz frequentie wordt gebruikt voor WLAN-routers en bijvoorbeeld ook (nog) bij draadloze DECT-telefoons. Die frequentie straalt al volop in je huis. 5G staat enkel en alleen voor “5th Generation Wireless Communication”. 4G (ook LTE, Long Term Evolution, genoemd) werkt op een frequentie tussen 600 MHz (Megahertz) en 8 GHz (Gigahertz). 5G zit hoofdzakelijk op golflengtes (wave bands) tussen 26 en 60 GHz, maar kan – indien nodig – zelfs gebruik maken van frequenties tot 300 GHz. Da’s dus een stúk hoger, ja. Maar is dat nou gegronde reden tot zorg? Nee.
Je wordt er niet warm of koud van
Ja, maar… Een magnetron kookt je eten met een frequentie van 2,4 GHz. Als je niet oplet, kan ie de hele handel zelfs zwart blakeren. Wat doet 300 GHz dan wel niet met je lichaam? Kunnen je organen door zulke straling falen? Kan 5G DNA in cellen veranderen en kanker veroorzaken? Of misschien zelfs gevaarlijke bacteriën en virussen sneller laten muteren? Nope. Kennie. En het is ook echt puur toeval dat de COVID-19 pandemie begon met de opbouw en activatie van 5G netwerken. Maar je hebt natuurlijk altijd mensen die blijven roepen dat toeval niet bestaat….
Alle radiosignalen zijn lichtstralen, die uitgezonden worden op verschillende Hertz-frequenties. Met onze ogen kunnen we enkel licht met een bepaalde frequentie zien. Een heel heldere lichtbron kun je door je vingers of oogleden heen zien en soms voel je zelfs de warmte. Al het voor ons zichtbare licht heeft een frequentie tot 750 THz. TERAHertz, ja. 1012. Niet Gigahertz (109). Meer dan 1000 (!) keer meer dan de frequentie waarop 5G maximaal “straalt”.
Oké, je hebt dus 5G, wat gaat tot 300 GHz. Daarna krijg je infrarood licht (je afstandsbediening, bijvoorbeeld). Dat heeft een frequentie van 300GHz tot ca. 450 THz. Infrarood kun je nog steeds niet zien. Dan komt dus het voor ons zichtbare licht: van 430 tot 750 THz. Daarop volgt de frequentie van UV-licht (vanaf 750THz). Dus als je zonder enige bedenkingen lekker in de zon gaat staan en merkt dat je hersens niet meteen exploderen, hoef je je helemaal geen zorgen te maken over 5G-frequenties. Je wordt er namelijk niet eens warm (of koud) van.
En die “DNA-schade” dan?
Maar waarom denken sommige mensen dan dat je er kanker van krijgt? Of dat op zijn minst cellen aangetast worden door 5G-straling? Daarvoor moet je weten hóé cellen muteren (en er dus bijvoorbeeld kanker kan ontstaan). Elke cel vermenigvuldigt (deelt) zich door het DNA in de kern te splitsen – als een soort van ritssluiting – en de beide helften dan weer netjes aan te vullen tot compleet DNA. Als er bij die replicatie iets mis gaat (en die kans is normaal gesproken zo goed als nihil, maar neemt toe naarmate je ouder wordt), heeft het lichaam vele manieren om die niet goed functionerende nieuwe cel op te ruimen. De cellen vernietigen zichzelf. En anders doet het immuunsysteem dat wel.
Er zijn veel oorzaken waardoor die replicatie wel eens misgaat. Stoffen (denk aan tabaksrook of asbest), bepaalde bacteriën en ook virussen kunnen die replicatie verstoren. De ‘foute’ cellen die dan ontstaan, kunnen zich heel snel vermenigvuldigen. Dat kúnnen tumoren worden, indien het immuunsysteem hen niet aankan. Straling kan óók kankercellen veroorzaken. Echter alleen straling van een ultrahoge frequentie: alpha- en beta-golven, UV-, Röntgen- en gamma-straling. Die stralingsvormen worden ook wel “ioniserende stralingsvormen” genoemd. Maar niet álle ionisatie is slecht; integendeel. Het lichaam is vol van ionen en ionisatie werkt normaal gesproken juist reinigend. Maar er zijn dus hoogfrequente, ioniserende stralingsvormen die wél schadelijk zijn en de DNA-reproductie verstoren.
5G-straling is echter een vorm van níét ioniserende, elektromagnetische straling. Het menselijk lichaam is een conductor; een geleider. Als je daarop elektrische stroom zet, vloeit die door het lichaam. Lik maar eens tegelijk aan beide polen van een 9-Volt batterij. Niet te lang, natuurlijk (tenzij je masochist bent). Elektriciteit beïnvloedt je zenuwbanen (en dát voel je) en genereert daarnaast warmte (en die voel je ook).
Bang voor “het onzichtbare licht”
Stroom uit ’t stopcontact, voelbare ‘straling’ dus, heeft een frequentie van 50 (Europa) tot 60 Hertz (VS). Alle vormen van straling boven ca. 60 Hertz gelden al als “radiogolven”. Radiogolven = elektromagnetische golven = (onzichtbare) lichtgolven. En daarbij komt het aan op, jawel, de golflengte. Hele grote (lange) golven merk je totaal niet. Kleine golfjes voel je daarentegen enorm; die zorgen voor vibratie en uiteindelijk warm je er zelfs door op (denk aan je magnetron. Of je vibrator…). Maar wát je dan voelt en hóé warm je ervan wordt, is weer afhankelijk van de stroomsterkte, waarmee die golven uitgestraald worden. Daarom hebben alle radiofrequenties strenge beperkingen als het gaat om de stroomsterkte waarmee ze uitgezonden mogen worden. Ze mogen immers geen lichamelijke weefsels beïnvloeden.
Samengevat: het enige wat radiofrequenties kunnen doen, is je lichaam opwarmen. Tot (TOT!) een frequentie van ca. 20 KHz (KILOhertz) voel je ze, doordat je zenuwen gestimuleerd worden ( -> spiersamentrekkingen, zoals bijvoorbeeld bij elektrische spiertrainers of bij EMS-training). Radiogolven zijn enkel stralen van licht, bestaande uit fotonen (lichtpartikeltjes; de zon straalt ook fotonen uit) die kunnen oscilleren ( = trillen) op verschillende frequenties. Op zeer hoge frequenties kunnen die fotonen in menselijke cellen ioniserend werken, waardoor DNA-mutaties mogelijk zijn. Wat ‘cel-ionisatie’ precies is, moet je zelf maar eens een keer opzoeken; dat voert hier toch echt een beetje te ver.
Zorgen? Pas vanaf ca. duizend Terahertz
Maar over welke frequenties hebben we het dan nu eigenlijk? Niet over 5G-frequenties in ieder geval: die liggen namelijk nog vér onder die van zichtbaar licht. Ook niet over die van zichtbaar licht (dát zou me wat zijn…), met frequenties tussen 430 tot 750 THz. En zélfs niet van UV-A of UV-B straling (750-1035 THz). Pas vanaf UV-C (vanaf 1.075 THz) wordt het penibel voor DNA-moleculen. Daarna komen Röntgenstraling (X-Ray) en Gamma-straling, en die zijn inderdaad echt gevaarlijk (lees: potentieel dodelijk) bij langere blootstelling.
Het absoluut enige wat 5G straling kan doen, is je enigszins opwarmen, mits (!) de krachtbron erachter (stroomsterkte waarmee de 5G-signalen uitgezonden worden) sterk genoeg is. En dat… is ie niet! De standaards die daarvoor gelden, zorgen er namelijk voor dat dat niet (geloof me: nooit!) kan gebeuren.
Dus als je je weer eens zonder enige bedenkingen lekker in de zon ligt ( = UV-A/B-straling, UV-C wordt vooralsnog grotendeels gefilterd door de atmosfeer), waarom maak je je dan in vredesnaam zorgen over die (theoretische) opwarming door 5G-straling? Die IS er helemaal niet. En verder doet die dus ook he-le-maal niks met je lichaam. Samengevat: zet dat aluhoedje af, gooi die aansteker weg, laat die zendmasten met rust en stop met zeiken over 5G (of 6G, for that matter – komt er ook aan). Weer een zorg minder.
Dat was helder en super interesant moet ik zeggen.
Niet dat ik bang was voor 5G…
Bedankt voor dit interessante, heldere en duidelijke artikel!
Graag gedaan 🙂