Ik ben dol op kinderen. Echt. Maar zoals ik al eerder schreef, ik ben niet goed met pubers. Laat ik er daarvan nou nét twee in huis hebben. En dat zorgt wel eens voor (naast huilbuien van mij) tot hilarische taferelen.
Puber: Mam serieus? Hakken onder een joggingbroek?
Ik: Euhhhhh ja! Volg jij Anna Nooshin niet? Die doet dat ook, hé. Is kei modieus.
Puber: Oh? Nee die volg ik niet. Nou. Dan denk ik dat het bij Anna mooier staat dan bij jou.
Ik: …
Puber: …
Ik: Zeg, moet jij niet naar school of zo?!
Ik: Je weet dat je blijft zitten, hé, als je zo doorgaat? Dan zit je met die ukkies in de klas en ben je de oudste.
Puber: Ja.
Ik: Oh dat weet je. En dat doet je niks? Misschien iets meer vaart achter je huiswerk zetten of zo?!
Puber: Ja, hallo! Jíj zegt de hele tijd dat huiswerk onzin is!
En daar heeft ’t kind gelijk. Ik zeg inderdaad dat huiswerk onzin is. Ik zeg ook vaak dat de middelbare school onzin is. Dat de lesmethodes in Nederland niet kloppen. Dat het anders moet. Maar ik zeg daarnaast ook dat we nu eenmaal hier leven. En dat het in deze maatschappij belangrijk is dat je een papiertje hebt, en de cijfers op je rapport niet rood zijn, maar voldoende. En zolang dat is je je best moet doen.
Maar dat blijft natuurlijk niet hangen. Want pubers. Die smijten alleen de argumenten in je gezicht die zij handig vinden.
Ik: Ik wil dat je je kamer opruimt. Dat is de afspraak die we samen hebben gemaakt.
Puber: Ok.
Gaat naar boven en komt na een uur weer naar beneden.
Ik: En? Klaar?
Puber: Ik heb geprobeerd om mijn kamer op te ruimen. (Voor de ouders onder ons zonder pubers in huis (prijs je gelukkig), dit betekent dus: ik heb gedraald en alles op mijn kamer in mijn handen gehad en weer ergens neergepleurd).
Ik: Whahahahahahahahaha!!
Even later:
Puber: Wat eten we mama?
Ik: Nou, ik heb geprobeerd boodschappen te doen, en ik heb geprobeerd te koken, maar ja. Muhahahaha!
Gelukkig.. ik ben niet de enige moeder, van een puber die dit mee maakt…. echt een geruststelling. 😉