Ja hoor, het is weer bal op Twitter! De hashtag #ikbenblank doet namelijk weer de ronde; Nederlands trending topic nummer één. En ja, ik zeg ‘wéér’, want het is niks nieuws.
Dik twee jaar geleden was de hashtag ook al in omloop door toedoen van RTL, zoals onder andere te lezen in dit Volkskrant-artikel van destijds:
“Ondertussen zagen we hoe NOS-baas Marcel Gelauff bij RTL Late Night niet aan John Ewbank kreeg uitgelegd waarom ze bij het Journaal anderhalf jaar geleden hadden besloten niet meer ‘blank’ maar ‘wit’ te zeggen, was de dubieuze hashtag #ikbenblank een feit, en kondigde de PVV, temidden van een hoop vlavertoon, Kamervragen aan.”
(bron: Volkskrant 28-01-2018)
Dat was dus járen geleden, hè! En nu komt de hele pokkezooi wéér bovendrijven door een briefje van ene Bep aan RTL Nieuws:
https://twitter.com/VrouwvdVrijheid/status/1231507186578317312
En wat moet je ermee? Niks. Beppen miepen nu eenmaal. Het zijn gewoon meer koeien uit dezelfde sloot. Mensen die op Twitter lekker tegen elkaar opruien, die elkaar met liefde als pythons wurgen. En dat vanwege allerhande termen die voor de een kwetsend zijn en voor de ander klaarblijkelijk nóg kwetsender.
Moeilijk doen over huidskleuren en non-kleuren, dat is dus iets wat “we” maar al te graag doen. Je moet toch iets te zeiken hebben. Het antwoord van RTL Nieuws wordt door de één dan ook als “prima reactie” bestempeld, door de ander als “betuttelend”, “krom” of “een flutreactie”.
Ik val zeer waarschijnlijk in de laatste categorie: ik vind het inderdaad een betuttelende, nogal denigrerende reactie. Want waarom zou je overstappen op het woord ‘wit’ als tegenhanger van ‘zwart’, als ‘zwart’ door de goegemeente al sinds tijden niet meer geaccepteerd en nota bene als kwetsend ervaren wordt?
En de zin “Ik snap dat het een beetje wennen kan zijn dat een woord dat u jarenlang hebt gebruikt zonder er bij stil te staan opeens door andere mensen wel als problematisch wordt gezien” [sic] is meer dan slechts betuttelend. Die is stupide, want hoe zit het nu? Je bestempelt de één vanaf nu dus maar als ‘witte mens’, omdat je de ander niet meer zwart mag noemen? Zoiets? Dát is inderdaad even wennen, ja…
Waarom laten mensen zich steeds weer meeslepen in zulke socio-gektes? Waarom ‘meedoen’ aan een idiote hashtag die je stante pede in een sociaal-maatschappelijk segment (namelijk “de boze witte mens”) propt? Waarom meedoen aan het elkaar (roet)vegen uit de pan geven, enkel en alleen om je aanwezigheid te betuigen en je identiteit steeds maar weer te bevestigen?
Ik bén niet wit. Ik ben ook niet blank. Iedere mens is gekleurd, of – eveneens betuttelend gezegd – ‘met een kleurtje’. Zo ben ik soms zachtroze, nu en dan wat beige, soms lijkbleek en af en toe knalrood. En dat alles enkel omdat ik wat minder huidpigment heb dan een ander. Ach wel ja, waarom kiezen we dan niet meteen een term als ‘minder gepigmenteerden’, in plaats van blank of wit of Kaukasisch?
Maar eigenlijk geef ik er werkelijk geen shit om hoe je ’t noemt. Kleutergedrag is het. Ik zie dit alles dan ook enkel als wéér een teken dat de mens geen ware problemen meer heeft. Het is pure luxe om je overal gekwetst over te kunnen én te mogen voelen. En het is daarnaast klaarblijkelijk ook nog eens pure noodzaak om je identiteit steeds maar weer af te bakenen in een maatschappij van over één kam geschoren schapen, die totáál niet meer weten tot welke groep ze nog willen behoren. Maar ergens toe behoren, dát zullen ze.
Blanco in het Spaans is wit. Ne(g)ro is zwart. Soit. Maar blijkbaar zijn zulke woorden nu slechts nog termen die de opgefokte, door monotonie en saaiheid afgestompte mens carte blanche geven om elkaar weer heerlijk in de nek te hijgen. Nou, veel plezier. Ik ga koken. En het resultaat daarvan is waarschijnlijk gebruind. Of met een beetje pech zwartgeblakerd. Met witte yoghurt na. Of hopjesvla.
bron: pixabay.com
