“We zien wel.”
Dat is nu ongeveer de status van onze relatie. We zien wel hoe het loopt. Nu zijn we gelukkig en we kijken wel hoe we in de toekomst ook gelukkig kunnen blijven. Met elkaar, als het aan mij ligt. En zo denkt hij er ook over.
Althans, dat dacht ik. Maar de afgelopen tijd merkte ik tóch een afstand. Hij reageert wat afstandelijker. Nukkig, soms. En vorig weekend koos hij er zelfs voor om alleen thuis te blijven. Om niet bij mij te zijn.
Mijn hoofd maakt overuren. Vindt hij mij nu al niet meer leuk? Heeft hij een ander? Wat heb ik fout gedaan? Toen hij mij vertelde dat hij ’t weekend liever thuis bleef, alleen, stemde ik met een snik in mijn stem toe.
“Maak je geen zorgen, ik heb gewoon even tijd voor mezelf nodig,” antwoordde hij daarop.
“Nee joh, dat snap ik. Lekker nemen, die tijd.”
Ik probeerde erbij te lachen, maar het was als een boer met kiespijn.
“Nu geen gekke dingen in je hoofd halen, hè?” grinnikte hij terug.
Nee joh. Doe’k niet. Gekke dingen in mijn hoofd halen.
Maar in mijn gedachten ligt hij allang met drie lekkere wijven in bed alles te doen wat ik tussen de lakens liever niet wil. Zuipt hij zich een slag in de rondte en zwiert hij als een jonge dansgod door een kroeg vol gewillige hockeymeisjes. Maar ik haal mij niets in mijn hoofd. Natuurlijk niet.
De maandag erop kwam hij eten. Gezellig. Ja, ge-zel-lig. Niet dat ik iets liet merken. Ik kookte simpele spaghetti en we babbelden honderduit over niets. Het weekend had hij gevuld met Netflix en paprikachips. “Ontprikkelen,” zo noemde hij het. Even tijd voor zichzelf, want dat heeft hij af en toe echt nodig.
Nee joh, snap ik helemaal. Lekker doen hoor. Geef maar gewoon even aan en ik laat je heerlijk met rust. Hahaha!
Maar toen hij even op het toilet zat, deed zijn telefoon *plingg*. En echt, ik keek serieus niet bewúst op ’t scherm. Het ding lag daar, op ’t kastje. En ik zag het scherm oplichten. Dus keek ik. En ik zag de pixels heel helder. Bijna té helder. Ze vormden de memorabele woorden: “Het was weer leuk, schatje!”

bron: pixabay.com 2212961
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<